باب کایزر مدیر مسئول وقت روزنامه واشنگتن پست پس از شرکت در کنفرانسی در شهر هاکونه در ژاپن که توسط شرکت اپل برگزار شده بود، پیشنهاد کرد نخستین روزنامه الکترونیک جهان توسط این روزنامه راه‌اندازی شود.
اما چند سال طول کشید تا washingtonpost.com متولد شود. در واقع همین چند هفته پیش بود که مسئولان این سایت، ده سالگی آن را جشن گرفتند.
البته راه‌اندازی سایت اوج تجارب دیگری بود که از سال 1995 و با تأسیس "Digital Ink" شروع شده بود. مشترکان می‌توانستند با استفاده از خدمات شرکت AT&T به طور الکترونیک به نسخه‌ای خاص از روزنامه درست پیدا کنند. اما سال بعد استفاده از این خدمات به نفع استفاده از مرورگرهای وب مانند Netscapeدر وب متوقف شد.
روز 17 ژوئن 1996، سایت washingtonpost.com در شهر آرلینگتون در ایالت ویرجینیا که همسایه واشنگتن است، افتتاح شد. شیفت های کاری به گونه‌ای طراحی شده بود که در سراسر شبانه‌روز، سایت به روز می‌شد. برای بسیاری، انگیزه کار جدید هیجان‌زدگی از پیشگامی در رسانه‌ای جدید بود که امکانات بی‌حد و مرزی داشت.
مری لو فولتن مدیر مسئول وقت سایت گفت: «کسانی که جذب کار در Digital Ink شدند، همگی ضرورتا‌ً از نیروهای روزنامه نبودند. آنان مجذوب کار در رسانه‌ای جدید و با دلایل کاملاً متفاوت شده بودند.» با این حال جداسازی بخش الکترونیک روزنامه از بخش سنتی چاپی، چه از نظر مکانی و چه از نظر مالی به سرعت انجام نشد.
شرکت واشنگتن پست در دهه 1990 میلیونها دلار در سایت سرمایه‌گذاری کرد و مقادیری هم زیان داد. دو سال پیش، سایت نخستین سود خود را داد و این روند با روی آوردن آگهی‌دهندگان به نسخه الکترونیک روزنامه، ادامه داشته است.
تحریریه washingtonpost.com اکنون 65 نفر عضو دارد. تصمیم به جداسازی عملیات وب از نسخه چاپی گاه به تنش بین دو تحریریه و بخش آگهی آن دو انجامیده است.
در این میان وجوه ناشناخته رسانه جدید باعث تشدید این تنش بوده است، از جمله نگرانی در این زمینه که نسخه الکترونیک مجانی نسخه چاپی پولی را می‌خورد، نگرانی از سرمایه‌گذاری سنگین در رسانه‌ای جدید و تطبیق با تحولات جدید در چگونگی مصرف رسانه‌ها توسط مخاطبان.
امروز جیم برادی دبیر اجرایی سایت بیشتر وقت خود را صرف رفت و آمد بین روزنامه و سایت می‌کند. در عین حال، بسیاری از دبیران بخش‌های مختلف سایت روابط محکمی را با همتایان خود در روزنامه ایجاد کرده‌اند.
تعامل بین اعضای بخش‌های بازاریابی و آگهی در طول زمان گسترش یافته است. در حالی که سایر سازمانهای رسانه‌ای با جار و جنجال از ادغام فعالیت های الکترونیک و چاپی سنتی صحبت می‌کنند، دونالد گراهام رئیس هیئت مدیره و مدیر اجرایی شرکت واشنگتن پست تصریح کرده است این دو عملیات فعلاً جدا از هم باقی خواهد ماند.
برای جذب خوانندگان به سایت واشنگتن پست، قابلیت هایی مانند بلاگ، نظردهی در مورد مقالات و بلاگ و بخش بزرگ نظریات در نظر گرفته شده است. در این حال گراهام و سایر دبیران ارشد پایبندی خود را به تولید خبر برای انواع رسانه‌ها اعلام کرده‌اند. مثلاً چند ماه قبل واشنگتن پست قراردادی با شرکت بان‌ویل منعقد کرد تا رادیوی واشنگتن پست را راه‌اندازی کند.
این روش دیگری برای ارائه اخبار به ساکنان محلی است. هدف شرکت ایجاد تحریریه 24 ساعته با قابلیت تولید برای تمام رسانه‌هاست. در این مسیر طبعاً کارکنان بخش خبری، چند رسانه‌ای می‌شوند. مسئولان شرکت امیدوارند از روزنامه برای جذب خوانندگان به بخش رادیویی یا روزنامه‌نگاری چند رسانه‌ای در بخش وب استفاده کنند.
تأکید بر روزنامه‌نگاری چند منظوره در ایجاد قابلیتهای جدید نیز در نظر گرفته می‌شود. یک مثال، بخشی است که فعلاً «منبع روزانه» نام دارد و قرار است در پاییز راه‌اندازی شود. این بخش را اولین بخش واقعاً تعاملی روزنامه خوانده‌اند. تا خوانندگان به سایت مراجعه نکنند، نمی‌توانند تأثیر کامل آن را احساس کنند.
این سایت همیشه از تجربه 10 ساله امروزی برخوردار نبوده است. در روزهای اول، بسیاری چیز‌ها با آزمون و خطا به دست می‌آمد.
مثلاً در سال 1996، در اولین شب انتخابات مشکلی فنی پیش آمد که باعث شد سایت به مدت طولانی به روز نشود. تعداد مراجعان به سایت به قدری زیاد بود که سرورهای آن نتوانستند از عهده ارائه خدمات به آنان برآیند.
یکی از مسئولان آن دوره گفت: «از این حادثه یک درس گرفتیم. نه سرور و نه فروشنده هیچ‌کدام نباید آن قدر از ما دورباشند که نتوانیم گوششان را بپیچانیم.»
با فراگیری درس شب انتخابات، معلوم شد وقایع خبری عمده موتور عمده رشد مخاطبان سایت و نیز جذب آگهی برای آن است. در حول وحوش وقایع خبری عمده، تعداد مراجعان بالا می‌رفت و هر بار این تعداد بالا می‌رفت، در سطح جدیدی به ثبات می‌رسید.
بسیاری معتقدند رسوایی کلینتون- لوینسکی عمده‌ترین خبری بود که آوازه و مراجعان سایت را افزایش داد. برای پیتر پیکر که در دوره ریاست جمهوری کلینتون خبرنگار واشنگتن پست در کاخ سفید بود، وب فرصتی بی‌همتا برای چاپ اخبار لحظه به لحظه این ماجرا خارج از چرخه روزنامه بود.
وی شب بیداری‌های شب‌های پیش از رأی‌گیری در مجلس نمایندگان در مورد استیضاح رئیس جمهوری و رأی برائت سنا را به یاد دارد. با تلاشهای بیکر و سایرین، تدریجاً تهیه خبر برای سایت به بخشی از فرهنگ این روزنامه تبدیل شد.
انتخابات سال 2000 که در جریان بود، کارکنان بخش وب از چنان جایگاهی برخوردار بودند که در کنار دبیران گزارشگران قرار گرفتند. گراهام انتخابات سال 2000را بلوغ سایت توصیف کرد.
در طول این دوره بود که تکامل بخش چند رسانه‌ای سایت آغاز شد. تام کندی مدیر بخش چند رسانه‌ای سایت از نشریه نشنال جئوگرافیک به کار گرفته شد. وی بخش نمایش و روایت تصویری سایت را فعال کرد.
در جریان پوشش خبری حملات 11 سپتامبر، فیلم های ویدئویی زیادی در کنار عکس‌های ویرانی در نیویورک در سایت قرار گرفت. برخی کارشناسان معتقدند 11 سپتامبر روزی بود که اینترنت به مجرای مهمی برای ارائه اخبار به آمریکاییان بدل شد، همانطور که در روز ترور جان اف‌کندی، اخبار تلویزیونی اهمیت پیدا کرد.
وقایع سالهای 2000 و 2001 به مدیران شرکت واشنگتن پست کمک کرد تا گستره ملی و بین‌المللی چشمگیر سایت را بشناسند. آنان متوجه شدند سایت محصول کاملاً جداگانه‌ای نبود بلکه می‌توانست به بازاریابی هر چه بیشتر واشنگتن پست کمک کند.
امروز، سایت به طور شبانه روزی از میز خبری خود تغذیه می‌شود که شامل سه دبیر و پنج گزارشگر است. این افراد هر لحظه مشغول نگارش مطالب خود یا یادداشت‌برداری از مطالب روزنامه هستند.
در این حال، استقبال از سایت همچنان رو به افزایش بوده است. در سال 2005، سایت بیش از 4/2 میلیارد بار تماشای صفحه داشت. در سه ماه اول 2006، این روند ادامه داشته است.
یک چالش همیشگی سایت در خلال فعالیت ده ساله، خبررسانی همزمان به مخاطبان داخلی و خارجی بوده است. بخش بزرگی از مخاطبان خارج از منطقه شهری واشنگتن هستند. از سال 2005، سایت واشنگتن پست دات کام راهبردی دوگانه را در نظر گرفته است.
کاربرانی که در حین ثبت نام کد پستی محلی را وارد کرده‌اند، صفحه خاص آن را می‌بینند، در حالی که کسانی که با هر کد پستی دیگری ثبت نام کرده‌اند، صفحه‌ای دیگر را می‌بینند که تناسب دیگری با اخبار داخلی و خارجی دارد.
یکی از مدیران سابق واشنگتن‌پست گفت: «واشنگتن پست دات کام هواپیمایی که واشنگتن پست را به آینده می‌برد.»
واشنگتن پست 19 ژوئن 2006
www.washingtonpost.com
